προσέρω

προσερωτάω-ῶ

πρόσεσις
προσ·ερωτάω-ῶ, demander encore ou en outre, acc. Arstt. Rhet. 3, 18, 2 ; abs. Plat. Theæt. 165d ; au pass. Xén. Mem. 3, 9, 4.