προσγελάω-ῶ

προσ·γελάω-ῶ (f. -γελάσομαι) sourire à, acc. Hdt. 5, 92 ; Eur. Med. 1162 ; postér. τινι, Arstt. fr. 179, etc. à qqn ; fig. Eschl. Eum. 253 ; Ar. Pax 600, etc.