πρόσκλυσμα

προσκλύστιος

προσκνάομαι-ῶμαι
προσκλύστιος, ου (ὁ) litt. « celui qui baigne de ses flots », ép. de Poseidôn, Paus. 2, 22, 4.
Étym. προσκλύζω.