προσκοινόω-ῶ

προσκοινωνέω-ῶ

πρόσκοιτος
προσ·κοινωνέω-ῶ :
1 faire part : τινι, Plat. Leg. 757d, à qqn ; τινί τινος, DC. 37, 56, etc. de qqe ch. à qqn ; τινι ἀπό τινος, Dém. 918, 1, donner à qqn une part de qqe ch. ||
2 avoir part à, gén. Plat. Soph. 252a.