προσκυλινδέω

προσκυλίω

προσκυμαίνω
προσ·κυλίω [ῠῑ] faire rouler vers, Ar. Vesp. 202 ; NT. Matth. 27, 60 ; Marc. 15, 46, etc. ||
E [ῐ] au part. ao. fém. προσκυλίσασα, Man. 5, 200.