προσμαθητέον

προσμανθάνω

προσμαρτυρέω-ῶ
προσ·μανθάνω (f. -μαθήσομαι [ᾰ], ao. 2 -έμαθον [ᾰ], etc.) apprendre en outre, Eschl. Pr. 697 ; Soph. fr. 622 Dind. ; Ar. Vesp. 1208, etc.