προσνέομαι

πρόσνευσις

προσνεύω
πρόσνευσις, εως (ἡ)
1 tendance d’un corps à tomber, Ptol. 1, 2, 3 ||
2 assentiment, Cic. Att. 5, 4, 2.
Étym. προσνεύω.