πρόσοψις
προσόψομαιπρόσοψις, εως
(ἡ)
I act. action de regarder, Eur. Or. 1021 ; d’où regard, coup
d’œil, Luc. Anach. 29 ||
II pass.
1 vue au loin,
perspective, Thc. 2,
89 ; 4, 29 ||
2 aspect, visage, air,
Pd. P.
4, 51 ; périphr. σὴν πρ.
Soph. Aj.
70, ta personne (litt. ton visage); cf.
Soph. El.
1286 ; Eur.
Hel. 636,
Or. 952,
etc.
Étym.
προσόψομαι.