προσπαραμένω

προσπαραμυθητέον

προσπαραπήγνυμι
προσ·παραμυθητέον [ῡ] il faut en outre exhorter ou conseiller, Ptol. de Jud. fac. p. 7.
Étym. π. vb. de παραμυθέομαι.