πρόσφαγμα
προσφάζωπρόσφαγμα, ατος
(τὸ)
1 victime offerte en
sacrifice, Eur. Hec. 41, I.T. 243, etc. ; Plut. Thes. c. Rom. 2 ;
au plur. en parl.
d’une seule victime, Eur.
Hec. 265
||
2 sacrifice, Eschl. Ag. 1278 ; Eur. Tr. 624.
Étym.
προσφάζω.
-->