προσφιλής
προσφιλίαπροσ·φιλής, ής, ές
[ῐ]
1 act. plein d’amitié ou de
bienveillance pour, dat. Soph. Ph. 587 ; Thc. 1, 92, etc. ||
2 pass. aimé, chéri, agréable à, dat. Hdt. 1, 163 ; Soph. Ph. 532, etc. ; Arstt. Pol. 8, 5, 15,
etc. gén.
Hdt. 1, 123 ;
Thc. 5, 40
||
E Cp. -έστερος, Xén. l. c. ; sup. -έστατος, Hdt. 1, 123 ; Att.
Étym.
π. φιλέω.