προσπωρόω-ῶ

προσραίνω

πρόσραξις
προσ·ραίνω, verser sur, rég. ind. au dat. Ar. Eccl. 379 ; Str. 675 ; abs. Arstt. H.A. 9, 35 ; au pass. Arstt. H.A. 8, 10, 3, etc.