προταράσσω

προταρϐέω-ῶ

προταριχεύω
προ·ταρϐέω-ῶ :
1 craindre d’avance, acc. Eschl. Sept. 332 ; Eur. fr. 362, 25, etc. ||
2 craindre pour, Eur. H.f. 968 ; gén. Soph. Tr. 89, Ant. 83.