προτάμνω

πρόταξις

προταράσσω
πρό·ταξις, εως (ἡ) action de ranger ou de placer devant, Dysc. Pron. 276a, Conj. 479, 7 ; Hdn rh. Schem. 584, 15 ; Clém. 558, etc.
Étym. προτάσσω.