προθυρίδιος

πρόθυρον

πρόθυσις
πρό·θυρον, ου (τὸ) []
1 porte de devant, porte extérieure de la maison, Il. 24, 323 ; Od. 3, 493 ; 15, 146 ; au plur. Il. 11, 777 ; Od. 1, 103 ; 8, 304, etc. ||
2 place devant la porte d’une maison, vestibule, Od. 18, 10, 101, 386 ; 20, 355 ; 21, 299 ; Plat. Prot. 314c, Conv. 175a ; au plur. Od. 4, 20 ; Hdt. 3, 35, etc. ; Eschl. Ch. 966 ; Eur. Tr. 194 ; fig. Pd. O. 13, 5 ; au pl. Plat. Phil. 64c, Rsp. 365c, etc.
Étym. π. θύρα.