προτιμυθέομαι

προτιμωρέω-ῶ

προτίοπτος
προ·τιμωρέω-ῶ [ῑ] secourir ou venger auparavant, dat. Thc. 1, 74 ||
Moy. se venger auparavant de, acc. Thc. 6, 57.