Προῦσα

προυσελέω-ῶ

Προυσίας
προυσελέω-ῶ (seul. prés. act. et pass.) insulter, outrager, acc. Eschl. Pr. 435 ; Ar. Ran. 730.
Étym. p. *προϝσελέω, de *προσϝελέω.