προηγήτωρ

προηγορέω-ῶ

προηγορία
προηγορέω-ῶ, parler le premier, Xén. An. 5, 5, 7, Hell. 1, 1, 27 ; au nom de, gén. Xén. Hell. 2, 2, 22 ; pour, dat. Plut. Brut. 6.
Étym. προήγορος.