πρώϊμος

πρωϊνός

πρωϊόθεν
πρωϊνός, ή, όν [ῐ] du matin, matinal, Spt. Gen. 49, 27, etc. ; Plut. M. 726e ; Babr. 97, 17 ; Ath. 11c, etc. ; subst. τὸ πρωϊνόν, Spt. 1 Esdr. 5, 50, le matin.
Étym. πρωΐ.