Πρωτέας

πρωτεῖον

πρωτεῖος
πρωτεῖον, ου (τὸ)
1 premier rang, prééminence, Dém. 151, 8, etc. ||
2 au plur. premier prix, Plat. Phil. 22e, 33c, etc. ; Dém. 247, 5 ; DH. Comp. 24 ; DS. 17, 54.
Étym. πρῶτος.