πρωτότομος

πρωτοτρόφος

πρωτοτυπέω-ῶ
πρωτο·τρόφος, ος, ον, qui nourrit pour la première fois, qui nourrit un premier enfant, Man. 3, 9 ; Procl. Ptol. p. 170.
Étym. πρ. τρέφω.