ψευδάνωρ

ψευδαπάτης

ψευδαπόστολος
ψευδ·απάτης, ου (ὁ) [ᾰᾰ] qui trompe par des mensonges, imposteur, Sib. 2, 144.
Étym. ψ. ἀπατάω.