ψευδουργός

ψευδοφανής

ψευδόφημος
ψευδο·φανής, ής, ές [] qui brille d’une manière mensongère, c. à d. empruntée, en parl. de la lune, Anaxag. (Plut. M. 892a); Stob. Ecl. phys. 564.
Étym. ψ. φαίνω.