ψυχάω-ῶ

ψυχεινός

ψυχεῖον
ψυχεινός, ή, όν [] frais, froid, rafraîchissant, Hpc. Epid. 1, 938 ; Xén. Cyn. 10, 6 ; Œc. 9, 3 et 4 ; Mem. 3, 8, 9 ; Arstt. Probl. 35, 4 ; Th. C.P. 3, 23, 4.
Étym. ψῦχος.