ψυχοειδής

ψυχόλεθρος

ψυχολέτης
ψυχ·όλεθρος, ος, ον [ῡ] qui perd l’âme ou les âmes, Hdn gr. Epim. p. 203 Boissonade.
Étym. ψ. ὄλεθρος.