ψυχριστός

ψυχροϐαφής

ψυχροδόχος
ψυχρο·ϐαφής, ής, ές [ᾰ]
1 plongé dans l’eau fraîche ou froide, Luc. Lex. 5 ||
2 teint à froid, Th. fr. 4, 22.
Étym. ψυχρός, βάπτω.