ψυχροκαυτήρ

ψυχροκοίλιος

ψυχρολογέω-ῶ
ψυχρο·κοίλιος, ος, ον, qui a le ventre ou l’estomac froid, Procl. Ptol. p. 214.
Étym. ψ. κοιλία.