πτανός

πτάξ

πταρμική
πτάξ, ακός (ἡ) [ᾱκ] hase, litt. « qui se blottit », Eschl. Ag. 137 ||
E [ᾰ] à l’acc. Eschl. l. c.
Étym. cf. πτήσσω, πτώξ ; autrement p.-ê. pré-grec.