πυγμαῖος

πυγμαῖος, α, ον, haut d’une coudée, Philstr. 512 ; en parl. d’hommes, nain, Hdt. 3, 37 ; Arstt. Probl. 10, 12 ; n. pr. οἱ Πυγμαῖοι, Il. 3, 6 ; Arstt. H.A. 8, 12, 3, les Pygmées, pple myth. de nains sur les bords du Nil.