πυρά

πυράγρα

πυραγρέτης καρκίνος
πυρ·άγρα, ion. πυρ·άγρη, ης (ἡ) [ῠ] pince pour remuer ou manier du feu, pincettes, Il. 18, 477 ; Od. 3, 434 ; Call. Del. 144.
Étym. πῦρ, ἀγρέω.