πυρίϐολος

πυριϐρεμέτης

πυριϐριθής
πυρι·ϐρεμέτης, ου [] adj. m. qui pétille dans le feu, Timach. (Hsch.) ; Orph. H. 48, 3 (ἐριϐρεμέτης Gottfried Hermann, 1805).
Étym. π. βρέμω.