πυρίχη

πυρίχρως

πυρίως
πυρί·χρως, ωτος, acc. ων (ὁ, ἡ) [ῠ] qui a la couleur du feu, Alcidam. (Arstt. Rhet. 3, 3, 1).
Étym. π. χρώς.