πυρίπνευστος

πυρίπνοος-ους

πυρίς
πυρί·πνοος-ους, οος-ους, οον-ουν [ῠ]
1 qui souffle ou respire le feu, Pd. fr. 150 ; Lyc. 1314 ||
2 enflammé, ardent, fig. Anth. 5, 180 ; 7, 354, etc.
Étym. π. πνέω.