πυρπόλησις

πυρπόλος

πύρρα
πυρ·πόλος, ος, ον :
1 act. qui ravage par le feu, Eur. Suppl. 640 ||
2 pass. dévasté par le feu, Oracl. (Phlég. tr. Mir. 3).
Étym. πῦρ, πολέω.