πυξίνεος

πύξινος

πυξίον
πύξινος, η, ον [ῐ]
1 fait de buis, Il. 24, 269 ; Thcr. Idyl. 24, 108 ; Anth. 6, 211 ||
2 jaune comme du buis, Eup. 2-1, 516 Meineke ; Philstr. 483, etc.
Étym. πύξος.