Πηρώ

πήρωμα

πήρωσις
πήρωμα, ατος (τὸ)
1 être mutilé ou incomplet, Arstt. An. 2, 4, 9, etc. ||
2 c. πήρωσις, Arstt. Metaph. 6, 9, 5, etc.
Étym. πηρόω.