πώτημα

πῶϋ

πῶϋγξ
πῶϋ, πώεος, plur. non contr. πώεα (τὸ) troupeau de moutons ou de brebis, Il. 3, 198, etc. ; au plur. Od. 4, 413 ; 11, 402 ; Hés. O. 514.
Étym. ποιμήν.