ῥαμφίς

ῥάμφος

ῥαμφώδης
ῥάμφος, εος-ους (τὸ) bec crochu des oiseaux de proie, bec en gén. Ar. Av. 99 ; Plat. com. 2-2, 662 Mein. ; Plut. M. 980e.