ῥάντισμα

ῥαντισμός

ῥαντός
ῥαντισμός, οῦ (ὁ) aspersion, Spt. Num. 19, 9 ; NT. Hebr. 12, 24 ; 1 Petr. 1, 2.
Étym. ῥαντίζω.