ῥαφάνινος

ῥαφανίς

ῥαφανῖτις
ῥαφανίς, ῖδος (ἡ) [ᾰᾰῑδ] rave, Ar. Pl. 544 ; etc. ; Com. (Ath. 56e, f) ; Th. H.P. 7, 4, 4.
Étym. cf. ῥάφανος.