ῥαφανῖτις

ῥάφανος

Ῥαφανοχόρτασος
ῥάφανος, ου (ἡ) [ᾰᾰ]
1 chou, Ar. fr. 163 Dind. ; Arstt. H.A. 5 ; 19, 5, etc. ||
2 rave, Arstt. Probl. 20, 13, 2 ; Com. (Poll. 1, 247).
Étym. pré-grec ; cf. ῥαφανίς, ῥάπυς, ῥάφυς.