Ῥιφόνος

ῥίψ

ῥῖψαι
ῥίψ, ῥιπός () [ῑπ] natte de roseau, claie, Od. 5, 256 ; Hdt. 4, 71 ; Ar. Pax 699 ; Poét. (Plut. M. 405b) ; Luc. Herm. 28.
Étym. p. *σκρίψ, cf. lat. scirpus.