Ῥοδανός

ῥοδέα

ῥοδέεσσι
ῥοδέα, ας, seul. par contr. ῥοδῆ, ῆς (ἡ) buisson de roses, Archil. 29 ; Th. H.P. 3, 18, 4 ||
E Ion. ῥοδέη, A. Rh. 3, 1020.
Étym. ῥόδον.