ῥυπαρία

ῥυπαρογράφος

ῥυπαροκέραμος
ῥυπαρο·γράφος, ου (ὁ) [ῠᾰᾰ] peintre de menus objets ou d’objets de nature morte, Plin. H.N. 35, 10, 37.
Étym. ῥυπαρός, γράφω.