ῥύπος

ῥυπόω-ῶ

ῥυπόω
ῥυπόω-ῶ [ῠ] (seul. part. pf. pass. ῥερυπωμένος) salir, souiller, Od. 6, 59 ; Hpc. 616, 36, etc. (ῥύπος 1).