ῥυσότης

ῥυσοχίτων

ῥυσόω-ῶ
ῥυσο·χίτων, ωνος (ὁ, ἡ) [ῡῐ ] à l’enveloppe (litt. à la tunique) ridée, Orph. Lith. 715 conj.
Étym. ῥυσός, χιτών.