σ’

σά

σᾶ
σά [ᾰ] pl. neutre de σός, σή, σόν.
σά [ᾱ] duel fém. de σός, σή, σόν.
σά, σά μάν, dor. mégar. p. τί ou τί μήν; quoi donc ? Ar. Ach. 757, 784.