Σαράπτιος

σαργάνη

σαργανίς
σαργάνη, ης (ἡ) [γᾰ]
1 c. ταργάνη, Eschl. Suppl. 788 ||
2 osier tressé, d’où corbeille, Timocl. (Com. fr. 3, 606) ; Luc. Lex. 6 ; NT. 2 Cor. 11, 33.