σαρκίζω

σαρκικός

σαρκικῶς
σαρκικός, ή, όν :
1 de chair, Arstt. H.A. 10, 2, 7 ||
2 qui concerne la chair, charnel, NT. Rom. 7, 14, etc. ; Clém. 1, 288 Migne ||
3 adonné à la chair, charnel, Anth. 1, 107 ||
Cp. -ώτερος, Arstt. l. c.
Étym. σάρξ.