σχοινόεις-οῦς

σχοινόεις-οῦς, όεσσα-οῦσσα, όεν-οῦν, us. seul. aux formes contr. rempli de joncs, CIG. t. 1, n. 103, 12 ; subst. τὸ πεδίον Σχοινοῦν, Str. 160, la Plaine aux joncs, lieu couvert de joncs.